Younes is een vriendelijke man die veel heeft meegemaakt. Traumatische ervaringen met de Taliban, een kapotgelopen huwelijk, waardoor er geen contact meer is met zijn kinderen, vriendschap die uitloopt op bedrog en het verlies van een vermogen. Geen wonder dat hij worstelt met zelfvertrouwen. In afwachting van goede therapie blijkt dagbesteding bij Focus een schot in de roos. Hier komen de vele talenten die hij heeft goed uit de verf. Hij volgt gitaar- en zangles, maakt fantastische schilderijen voor in zijn nieuwe huis, en trakteert als dank op een Afghaans diner om je vingers bij af te likken.

Als je veel bent kwijtgeraakt in je leven is het een hele stap om weer vooruit te durven kijken. We vinden het prachtig als onze deelnemers weer durven te dromen over de toekomst, en een eerste stap zetten door het starten van een opleiding. Wat is het ontzettend mooi om te zien hoe trots een deelneemster is als het vervolgens ook lukt om de opleiding af te ronden, en de handtekening te zetten onder een diploma.

“Ik heb heel lang gedacht dat ik nooit een opleiding zou kunnen halen. Ik ben heel blij dat ik deze kans heb gekregen en dat het vandaag is gelukt”.

57 jaar is Frits inmiddels. Hij heeft wat last van zijn rug – waarschijnlijk stress – en denkt niet dat bedrijven nog op hem zitten te wachten. De afgelopen decennia heeft hij in Spanje en Polen gewoond en ook wel wat gewerkt, maar nooit een opleiding gedaan. Samen met Frits maken we toch een CV en solliciteren we op productie banen. Tot zijn verrassing kan hij een week later starten bij Scania. Een aantal week later vertelt hij apetrots dat hij is gepromoveerd tot teamleider.

“Zelf had ik nooit gedacht dat ik dit nog zou kunnen, maar Zwolle Actief heeft me het cruciale zetje gegeven.”

Nouran vluchtte op jonge leeftijd uit Syrie. In Nederland kan ze moeilijk haar draai vinden en belandt ze in de opvang. Eén van haar passies in Syrie was paardrijden. We vinden met haar vrijwilligerswerk op de manege. Hier knapt ze zichtbaar van op. Nu ze beter in haar vel zit, lukt het ook beter om stappen te zetten op andere leefgebieden, zoals inburgering.

“Ik voel me niet altijd fijn. Het is dan net alsof ze het aanvoelt en me probeert op te vrolijken. Als ik hier ben, denk ik even niet al mijn problemen. ”

Wekelijks organiseren we sportactiviteiten zoals zaalvoetbal. Soms doen we mee aan een toernooi. Het leuke van een potje voetbal is dat je opeens een hele andere kant ziet van deelnemers. Van stress, problemen en afwachten, naar plezier, samenwerken en ontlading.

Krzystof:
“Vandaag is een goede dag. De man ontspant een beetje, hij rent een beetje. Daar gaat het om. Iedereen gaat mee met de groep. De man die voetbalt is blij.”